Af hverju er Rome snilld?

Hérna er ástæðan...

---

ROME - Season II Episode III These Being the Words of Marcus Tullius Cicero.

BITHYNIA, EASTERN TURKEY - 43 B.C





CASSIUS









KING OF BITHYNIA






CASSIUS
Please bear in mind your excellency that those who help us now will have good friends in Rome when Mark Antony the traitor is deposed, very good friends. And it's only a matter of time, with or without your help we will raise an army. We shall. Antony's head will rot on a spike.

KING OF BITHYNIA
There are Roman women who are fucked by baboons...

CASSIUS
Excuse me?

KING OF BITHYNIA
I have heard of shows where such things can be seen.

CASSIUS
Ahhh, well they're not so much shows really, more a punishment.

KING OF BITYHINA
Heh, I should like to see that. We do not have such in Bithynia.

CASSIUS
I... I would actually imagine it would simply be a matter of training the baboons.

KING OF BITHYNIA
We have no baboons here, no apes of any kind.

CASSIUS
No, I... I wasn't aware of that. As I say, those who help us now...

KING OF BITHYNIA
Yes, you want my money to raise an army. I want to see a Roman woman, fucked by baboons.


---Pause---


CASSIUS
Well, perhaps arrangements can be made.

KING OF BITYHINIA
*Chuckles*

---

Ef þetta er ekki bloody fyndið þá er ekkert það.


Sindri Gretarsson.

"What exactly is your objection to paying for things"

Þessa spurningu fékk ég gegnum imdb messege boards um "ólögleg" internet niðurhlöð. Samhengið verandi það að ég sagðist ekki vilja kaupa geisladisk sem hafði eitt lag sem ég var að leita af, úr því spruttu upp langar samræður. Margir eru greinilega á því áliti að það að downloada geisladiskum/lögum/myndum etc, sé það sama og að stela úr/frá búðum/eigendum/höfundum.

Af hverju í andskotanum á ég, fátækur námsmaður, að borga morðfjár fyrir heilan geisladisk til þess að fá eitt lag sem ég er að leitast eftir? Það er ekki eins og plötufyrirtæki séu að fara á hausinn, þvert á móti þá gengur þeim tiltörulega vel. Einu rökin á móti eru þau að fyrirtækin gætu verið að græða aðeins meiri pening en þau eru að græða. Persónulega finn ég alls enga samúð fyrir stórkeðjunum og þeim feitu gömlu köllum sem sitja á hásætum þeirra og græða milljónir á mánuði og búa í risakastölum og henda peningum sínum í hvað mesta kúgunaerferli gagnvart fátækum þjóðum í Afríku.

Hvað þá að downloada kvikmyndum? Ég er ekki hræddur við að viðurkenna það að ég hafi gert það, geri það jafnvel enn stundum. Hinsvegar á móti þá á ég vel stórt DVD safn og ég held áfram að kaupa helling af kvikmyndum á DVD. Ég er semsagt óvinur útgáfufyrirtækjanna en einnig helsti viðskiptavinurinn, það er ekki beint að virka er það? Allt þetta gífurlega rennsli á kvikmyndum gegnum internetið getur sér jafnmarga kosti og galla. Helsti gallinn, augljóslega, er sá að fyrirtækin tapa eitthvað magn af peningum. Helsti kosturinn, allt þetta flæði af upplýsingum auglýsir kvikmyndirnar, skapar "word of mouth" eins og það kallast.

Sama hve miklum áróðri fyrirtækin skapa til þess að kasta á okkur um peningamissi þá reynast þeir allir ýktir til helvítis. Sem leiðir að lokum til örvæntingu, t.d þessar fáranlegu auglýsingar sem eru nú á nánast hverjum einasta DVD diski: "DOWNLOADING MOVIES IS PIRACY". Ég veit ekki um neina manneskju sem hatar ekki þessa auglýsingu, enda eru rökin í henni jafn óstöðugar og allur andskotinn. Er það hið sama, að ég skuli downloada nýjasta Rome þættinum, og að persónulega ræna honum frá HBO? Er það maðurinn sem setti þáttinn á netið illmennið? Ég downloada aðeins hlutum sem ég hef áhuga á, sem leiðir 95% tilfella að því að ég kaupi þá hluti. Ætti ég að bíða í heilt ár til þess að sjá Rome season 2 á DVD þegar ég get horft á það í dag og keypt það seinna hvort sem er?

Hinsvegar þá downloada margir hvað sem er sem kemur á netið, ég takmarka sjálfan mig við það sem ég hef pottþéttan áhuga á. En þessi niðurhlaðs tíska er orðin svo útbreydd og algeng að það er ekki lengur hægt að dæma um það, þrátt fyrir það þá eru stórfyrirtækin og keðjurnar ennþá fullgangandi og græða óendalausar milljónir á ári. Það líður ekki langt þar til að fólkið sem downloadar af netinu sé sama fólkið og stjórnar þessum útgáfufyrirtækjum, hvað er ég að bulla, það fólk fær frí eintök, bastarðir...

Ef ég held áfram þá fer ég að skrifa í hringi, ég einfaldlega nenniggi að koma með stærri ritgerð um þetta efni. Ég er örugglega að gleyma helling, annars er þetta allavega hluti af minni skoðun gagnvart þessu.


Fökking-fökk-fökk.


Sindri Gretarsson.

Ég er svakalega kátur...

Já, eins og sést á ljósmyndunum hér að neðan, þá er ég kátur. Hinsvegar hef ég ekki úthugsað nálvæmlega tilganginn með þessum pósti. Á að fara leiðinlegu heimspekilegu leiðina? Er ég kátur? Hvað er kæti? Eða ætti ég kannski að sleppa kæti og tala um eitthvað merkilegra?

Ég ætla fyrst og fremst að mótmæla tilnefningu David Thewlis til Razzie verðlaunanna fyrir versta leik í Basic Instinct 2. Ég fór á þá mynd, frítt í bíó (sem betur fer) og ég var ekki sá eini sem komst að þeirri niðurstöðu að David Thewlis var það besta í myndinni. Mér er sama hvað aðrir segja en David Thewlis er góður leikari... http://www.imdb.com/name/nm0000667/

Ég vil einnig drulla á óskarinn þetta ár fyrir að hunsa Children of Men, United 93 og The Fountain fyrir bestu mynda völ. The Fountain fær ekki eina einustu tilnefningu og verandi ein flottasta mynd sem ég hef séð á ÆVI minni þá átti hún í minnsta kosti tækniverðlaun skilið. Children of Men er greinilega alltof hrá og ný fyrir óskarinn og fær þess vegna einungis tæknióskara og fyrir frumsamda handrit, búhú. Paul Greengrass fær tilnefningu fyrir United 93 en annars fær hún aðeins nokkra tæknióskara.

Óskarinn ákvað í allri sinni óendanlegri visku að tilnefna meðalgóðar myndir í ár... Babel, Letters from Iwo Jima og Little Miss Sunshine (á eftir að sjá The Queen) eru fínar myndir en engar á kalíber við myndirnar að ofan. Hinsvegar styð ég The Departed gersamlega sem sigurvegara þetta ár þar sem hún er í raun nánast besta mynd 2006 og einnig Mark Wahlberg fyrir leikaraóskar.

Leonardo DiCaprio fyrir Blood Diamond? Kommon... ég er einn af fáum íslendingum sem hefur séð myndina og það verður að segjast að mér fannst hún frekar slöpp, hvað þá að tilnefna DiCaprio? Ekki slæm frammistaða en ekki nærrum nógu góð. Sama með Djimon Hounsou sem var bara síöskrandi alla myndina... Og hvað er málið með að tilnefna Alfonso Cuarón EKKI fyrir besta leikstjóra? Children of Men var verk meistara.

Allavega þá er Children of Men tilnefnd fyrir myndatöku, sem hún á að vinna, því ef hún vinnur ekki þá mun ég endanlega aldrei taka mark á þessum flokki aftur. Eftir að Kingdom of Heaven var ekki einu sinni tilnefnd í fyrra þá einfaldlega get ég ekki tekið mark á þessum flokki, sjáum til hvort eitthvað breytist.

Tölvubrelluóskararnir fara allir í miðjumoðskenndar drullur, Pirates, Poseidon og Superman Returns. Myndir sem mér fannst allar vera frekar sucky sucky... En óskarinn í ár er eins mistækur og hann hefur ávallt verið, allavega þá slepptu þeir að tilnefna Dreamgirls sem bestu mynd. Annars fellur allt í hið dæmigerða, ennþá er óskarinn að forðast hið óhefðbundna og velur aðeins öruggar myndir. Spurning hvort að Scorsese sópi til sín verðlaunin þetta ár, flestir eru á þeirri skoðun, hann á það skilið að mínu mati, ekki því hann hefur ekki unnið áður heldur því hann á það skilið yfir hina. Það kæmi mér þó ekkert á óvart ef hann myndi ekki fá neitt...







Ég ætla að nota tækifærið til þess að sýna ykkur þetta einnig...

Stend fyrir aftan Ryan Philippe.

Og aftur, beint fyrir aftan Ryan Philippe.


Hve margir hafa staðið fyrir aftan Ryan Philippe (gaurinn er dvergur) í stríðsmynd? Þið hljótið að sjá mig, hinsvegar lít ég út eins og drulla í myndinni þess vegna póstaði myndirnar að ofan til þess að sýna það að ég er gullfallegur núna annað en í myndinni. En auðvitað kem ég fram á fleiri stöðum í myndinni, þið ættuð öll að sjá mig...

Og Ryan Philippe... tja...

Ég quota Arnold til þess að lýsa tilfinningum mínum...

"The guy is a FUCKING asshole!"

Nenei, ég á ekki að segja svona illyrði um þá snilldar manneskju.

(Ég held að þetta sé sjálfumglaðasti póstur sem ég hef skrifað hingað til)

Sindri Gretarsson.

Babel

Sindri Gretarsson 19. janúar 2007 ***/****

Babel er ein önnur ádeila á mannleg samskipti, í þetta skipti er það sýnt frá sjónarhornum kringum alla Jörðina sem að einhverju leiti tengjast saman, mikið eða lítið. Brad Pitt og Cate Blanchett eru bandarísk hjón sem eru á ferðalagi í Miðausturlöndunum þegar byssukúla skýst í hálsinn hennar í rútuferð gegnum eyðimörkina. Kringum þetta atvik er sýnt frá afleiðingunum ekki aðeins tengd hjónunum heldur einnig gegnum byssumanninn og hans líf. Hliðarsögurnar eru tvær, ein þeirra fjallar um börn hjónanna og konuna sem passar upp á þau og annað er um heyrnalausa japanska stelpu sem á mikið bágt með félagstengdar aðstæður og pabba hennar sem átti riffilinn notaðan til þess að skjóta bandarísku konuna. Ætlun myndarinnar með þessum sögun er að fá áhorfandann til þess að púsla spurningunum saman og skapa sitt eigið svar, þ.e.a.s að hver og einn verður að ákveða hver ´boðskapurinn´ sé. Persónulega fannst mér þungamiðja myndarinnar vera misskilningur, eitthvað sem myndin höndlaði mjög vel að sýna hve heimskulegur og tilgangslaus misskilningur sé og hve hræðilegar afleiðingarnar geta verið. Það sem eftir verður af myndinni eru einungis þessar helstu stundir þar sem persónurnar gleyma vandamálunum sínum og sætta sig við hvort annað, eða það voru helstu breytingarnar sem áttu sér stað. Þrátt fyrir sína góðu kosti þá finnst mér að ég hafi séð þessa mynd áður, Babel á mjög margt sameiginlegt með Crash frá 2005 og ég vona að svona myndir verða ekki að tískufyrirbærum til þess að vinna óskarsverðalunin þar sem mér sýnist að Babel sé sterkur möguleiki fyrir næstu óskarsverðlaunin. Babel er vel leikin, vel skrifuð, vel gerð og hún er góð, en hún er ekkert nýtt.


Sindri Gretarsson.

The Good Shepherd

Sindri Gretarsson 18. janúar 2007 ***/****

Miðað við hápólitískt efni þá kýs De Niro að leiða The Good Shepherd í voðalega hæga og ódramatíska stefnu. Myndin er mjög löng, atburðarrásin er hæg, samtölin eru róleg og persónurnar allar kaldar á yfirborðinu. Matt Damon leikur Edward Bell Wilson, skáldaða persónu byggða á raunverulegri manneskju, sem var einn af höfuðpaurunum í sköpun Central Intelligence Agency eða C.I.A gegnum árin 1939 til 1961. Matt Damon nær að sýna mjög góða frammistöðu án þess að sýna neina skýra tilfinningu gegnum alla myndina, útaf þessu þá reynist öll myndin köld á yfirborðinu. The Good Shepherd er annars stútfull af leikurum, en enginn þeirra fær að sýna nein tilþrif þar sem hlutverkin þeirra voru yfirleitt of lítil eða handritið bauð ekki til þess. Fyrir þá sem hafa brennandi áhuga á þessu efni þá ætti myndin að reynast nokkuð áhugaverð, en fyrir alla aðra þá er The Good Shepherd nokkuð örugg leiðindi, myndin er fyrir þá þolinmóðu sem geta setið gegnum langa mynd þar sem fólk talar stanslaust, og þar magnið af hasar eða dramatískum hápunktum eru mjög fáir eða jafnvel ekki til staðar. Myndin endar einnig frekar dauft, en það mætti búast við því miðað við hvernig myndin er uppsett, sagan kemst að sínum endi fyrir áhorfandann og aðalpersónuna en ekki á neinn áhrifaríkann hátt. Það er hinsvegar þetta tilfinningaleysi sem ég fílaði, ný aðferð sem sést sjaldan í kvikmyndum, aldrei fær áhorfandinn neinar upplýsingar um hugsunarhátt persónanna sem gerði þær mjög ótrausverðugar og jafnvel raunverulegri en venjulega sést. Sem skemmtiefni þá er þetta ekki rétta valið en fyrir þolinmæða áhorfendur, þá eru líkurnar mun meiri að þú munir fíla hana. Mér finnst The Good Shepherd mjög fín mynd, og Matt Damon gerir hana þess virði að sjá að mínu mati.


"Richard Hayes: Someone once asked me, Why don't they put a 'the' in front of CIA? And I said to him, do you put a 'the' in front of God?"


Sindri Gretarsson.

Rob Roy

Sindri Gretarsson 16. janúar 2007 ***1/2 af ****

Af þeim myndum sem ég flokka undir ´gleymdar myndir´ þá er Rob Roy án efa í þeim flokki. Með gleymdum myndum þá tala ég um gæðamyndir sem smám saman hafa gleymst í minningu fjöldans og einnig þær myndir sem nýju kynslóðirnar vita yfirleitt ekki af. Rob Roy er mjög heillandi lítil mynd gerð í gamaldagsstíl, myndin flæðir og hegðar sér mjög líkt leikrit. Framvinda sögunnar er töluvert hæg en gefur sér meiri tíma í að grafa sig inní persónur myndarinnar og umheiminn kringum þær. Myndin gerist árið 1713 í Skotlandi undir yfirráðum Breta, Robert Roy McGregor (Liam Neeson) er skoskur hirðsmaður ættar sinnar sem ákveður að fá lán hjá Lávarði Montrose (John Hurt) til þess að betrumbæta ætt sína og aðstæðurnar sem hún lifir í sem fara sífellt versnandi. Undir Montrose er Archibald Cunningham (Tim Roth), ungur herramaður, og ekki gleyma óendanlegur bastarður, sem með öðrum bastarði Killearn (Brian Cox) rænir lánið, og komast þeir upp með það. Sterkasti kostur myndarinnar er frammistaðan hans Tim Roth, Cunningham er einhver minnugasti óvinur sem ég hef nokkurn tíman séð í kvikmynd og Roth átti skilið óskarinn sem hann tapaði fyrir Kevin Spacey, en sem betur fer þá vann hann allavega Bafta verðlaunin. Hinir leikararnir, þó allir mjög góðir, falla undir skugga Tim Roth, hann stal gersamlega allri myndinni. Þegar ég tala um gamaldagsstíl í myndinni þá meina ég klippingin, myndatakan, tónlistin og þannig. Mikið er um víðskot og myndatakan heldur rólegheitum gegnum alla myndina, klippingin er mjög hefðbundin á gamlan hátt (mikið af dissolves fyrir þá sem þekkja orðið) og tónlistin eftir Carter Burwell er svakalega melódísk og passar fullkomlega fyrir myndina. Rob Roy er alls ekki fullalavarleg, ég myndi flokka hana sem comedy/drama, húmorinn er undirliggjandi sem og ekki gegnum alla lengdina en því miður þá féll Rob Roy undir skugga Braveheart þar sem báðar myndir komu á svipuðum tíma. Braveheart átti réttilega skilið sitt hrós en Rob Roy átti hinsvegar meira hrós skilið en hún fékk, það þarf þolinmæði til þess að fíla Rob Roy en að lokum er það þess virði. Rob Roy er ekki bara skemmtileg heldur merkileg í sínu sögulega gildi, það er ekki mikill hasar né neinar stórorrustur enda er þetta mynd á litlum skala, en myndin notar allan efnivið sinn hæfilega en þrátt fyrir alla sína kosti þá dregur hún lengdina en kemst rétt svo upp með það. Ég ekki langt frá því að kalla Rob Roy klassík, ekki er þetta bara mjög einstök mynd heldur er hún ekki að horfa í burtu frá ofbeldi, kynlífi og öðrum grófari hlutum, sem í minni bók ef notað rétt, er góður kostur.



WILL: Are you Robert Roy McGregor?

ROB ROY: I am.

WILL: I am Will Guthrie. Have you heard of me?

ROB ROY: No, I have not.

WILL: Well, I've heard of you.

ROB ROY: Indeed. And what have you heard?

WILL: I heard you backstabbed Tam Sibbald.

ROB ROY: Were you and Tam kin?

WILL: Near enough. I shagged his sister.

KILLEARN: Likely so did Tam.

---

BETTY: But I love you Archie!

CUNNINGHAM: Love is a dung hill, Betty, and I am but a cock that climbs upon it to crow.

---

DUKE OF ARGYLL: So, Mr. Cunningham, what are these principle sins that distress your mother? Dice? Drink? Or are you a buggerer of boys?

CUNNINGHAM: It is years, Your Grace, since I buggered a boy... And in my own defense, I must add, I thought him a girl at the moment of entry.

DUKE OF ARGYLL: Do you hear that, Will? Young Cunningham here was unable to tell arse from quim. What say you to that?

WILL: I've heard that many Englishmen have that same difficulty.

---

MONTROSE: What pride to use a fellow peer in public so! Damn his pride!

*pause*

MONTROSE: Forgive me. Damn his grace's pride!

---

KILLEARN: Sheephshaggers, the lot of you. Baaa!

---


Frábær quotes, mun fleiri í myndinni...


Sindri Gretarsson.

Brunnur leiðinda...

... er Menntaskólinn við Hamrahlíð.

Þessi umræða mun flokkast undir gamla góða: "Ég er í MH og mér leiðist, vorkenndu mér".

Ég sit nú við tölvu að bíða eftir NAT133 tíma sem fjallar aðallega um eðlisfræði, semsagt eitthvað sem gerir mann mjög kátann. Blandaðu þessu saman við svefnlausa nótt og þá gætiru alveg eins stungið byssu í kjaftinn á þér og sprengt út úr þér heilahvelið...

Jæja, ég þarf að fara í tíma...


Sindri Gretarsson.

Tíu árum eftir Starship Troopers...

... Skrifa ég þessa frábærlega vel skrifuðu grein sem ég er eins og er, að skrifa. Árið hefuru skyndilega tekið stökk í happatöluna 7 og helsta breytingin er sú að neglurnar mínar eru aðeins lengri.

Ég, Þór, Þossi, Tommi, Einar, Kolli, Andri, Rebekka, Jóhanna, Guðrún og Arena ákvöðum að eyða gamlárskvöldinu í drykkju sem heppnaðist þó sæmilega vel, betra en það þá náðist megnið af kvöldinu á myndavél sem ég hef verið að klippa til í áhorfanlegt efni seinustu daga.

Núna eru skólarnir að byrja aftur, sem er ágætt.

Það er alveg svakalegt hvað ég hef ekkert að tala um, ég afsaka leiðindin.

Hvað með bestu myndir ársins 2006? Ég veit að það er kannski aðeins of snemmt að fara djúpt í það þar sem allar helstu myndirnar eru ekki enn komnar út, en eins og er þá ætti listinn minn að hljóma líkt þessu...

(sætaröð verður fullskipuð seinna en þær eru nánast flokkaðar undir áliti, bestu efst)

The Departed
The Fountain
Children of Men
United 93
A Scanner Darkly
Thank You For Smoking
Apocalypto
Flags of our Fathers
Letters from Iwo Jima


Nenniggi meiru.


Sindri Gretarsson.

Apocalypto

Sindri Gretarsson 9. janúar 2007 ***/****

Skemmtilegi klikkhausinn hann Mel Gibson sýnir okkur núna endalok Maya siðmenningunnar gegnum ferðalag eins manns frá venjulegu og friðsælu lífi í þorpi til þrælahalds og kúgun óvina. Apocalypto er í takt við fyrri Gibson myndir, mikið af hræðilegu ofbeldi, fossandi blóði og innyflum og ekki gleyma þá er tungumálið sem talað er í myndinni eldgamalt og nánast útdautt. Aðalpersónan Jaguar Paw þarf að bjarga óléttu konu sinni og unga syni sínum meðan hann er hundeltur af óvinahermönnum, myndin byggist eingöngu á adrenalínflæði, burtséð frá hægari byrjun þá stoppar eltingarleikurinn nánast aldrei. Annars þjónar myndin sem skoðunarferð gegnum siðmenningu sem hvíti maðurinn frá Evrópu á eftir að gjöreyða, það má kalla það hálfgerða prédikun, eins og margar svona myndir eru sem fjalla um frumbúa. Gibson á það til að pynda áhorfendur með því að láta aðalpersónurnar gangast undir hræðilegar aðstæður, hann veltir sér í því kannski einum of en það hjálpaði Apocalypto. Hvort sem það er sadismi í honum eða einfaldlega ´hugmyndaríki´ þá breytir það litlu, það má finna hvaða tilgang sem er með sögunni en myndin er að sýna frá eyðingu Maya siðmenningunnar innanfrá en ekki utanfrá. Apocalypto er einnig tekin upp með High Definition myndavélum og það sést mjög vel gegnum alla myndina, það tekur kannski smá tíma að venjast en í heild sinni þá virkaði myndatakan mjög vel. Það var nóg af ofbeldi og fossandi blóði til þess að halda mér vel vakandi, en sagan er líka heillandi og það skiptir aðeins meira máli örugglega. Apocalypto er með betri myndum ársins 2006 segi ég, hún er á mörkunum að taka með sér þrjár og hálfa stjörnu en en ég læt hana vera með þrjár mjög sterkar stjörnur.


Sindri Gretarsson.

Köld Slóð

Sindri Gretarsson 9. janúar 2007 */****

Hér er komin enn önnur íslensk kvikmynd til þess að rakka niður, er ég kannski svona rosalega leiðinlegur við íslenskar myndir eða eru íslenskar myndir hingað til svona leiðinlegar? Ég hef ekki séð eina íslenska mynd frá árinu 2006 sem mér hefur fundist góð og 2006 er metár í íslensk-framleiddum kvikmyndum. Handritið fyrir Köld Slóð er einfaldlega mjög lélegt, mögulega þá handritið frábært í lestur en það virkar hræðilega á mynd. Samræðurnar eru stútfullar af óþægilega augljósum plotupplýsingum og söguflétturnar eru jafn augljósar langt áður en það kemur að þeim. Flestir karakterar eru tómir og/eða leiðinlegir og leikararnir standa sig afar misvel, sá langskásti verandi Helgi Björns sem heimski ruddinn. Myndin einkennist af hrárri myndatöku svokallaðri sem mér fannst persónulega ekki fullnýta möguleikana sína, einnig fannst mér eins og myndatökumennirnir væru oft að hrista myndavélarnar viljandi af engri mögulegri ástæðu. Klisjurnar í myndinni eru það margar og fáranlega gerðar að ég tel það nánast vera fyndið, en fyrir grafalvarlega sakamálamynd (sem átti alls ekki efni á því að vera grafalvarleg) þá datt hún mjög dauð, ég gat ekki einu sinni hlegið að henni. Ég held að stjörnugjöfin mín segir restina, því miður þá get ég varla gefið henni meira en eina stjörnu. Að dæma þessa mynd svona harkalega lætur mig líða eins og vonda kallinum, en ég var að vona að hún myndi koma mér á óvart en í staðinn þá er Köld Slóð mjög ómerkilegt og leiðinlegt áhorf sem borgar sig alls ekki undir lokin.


"BLÖÖÖÖ!" ("Blö" er stöfun af athöfninni að gubba)


Sindri Gretarsson.