Thank You for Smoking

Sindri Gretarsson 26. ágúst 2006 ***1/2 af ****

Thank You for Smoking er í raun Lord of War aðeins um tóbakko, og eins og er Lord of War þá fjallar myndin um mannin bakvið vöruna. Það er ekki verið að segja fólki að hætta að reykja eða ekki reykja, rétt eins og Lord of War var ekki að segja fólki að ekki eiga skotvopn. Boðskapurinn er mjög sanngjarn, viturlegur og ekki gagnrýninn á neinn eða neitt og svipað og Lord of War, þá er húmor mikill drifkraftur sögunnar, húmor og auðvitað aðalpersónan sem er leikin nokkuð helvíti vel Aaron Eckhart. Handritið einkennist af köldum húmor, forvitnilegum persónum og mjög óhefðbundnari atburðarrás. Myndin fjallar um þennan sígarettu-talsmann sem reynir að breyða út góðvild skilaboð frá tóbakkófyrirtækjum á meðan hann reynir að vera góða ímynd sonar síns. Það er mjög vel gert hvernig handritshöfundurinn nær að skrifa svona persónu og ná áhorfendanum á hennar hlið, þrátt fyrir að perónan skuli hafa frekar erfitt og umtalað starf þá er mjög auðvelt að líka vel við þennan mann því hann nær að koma öllu sínu málefni fram og hann getur útskýrt af hverju hann getur það og af hverju hann gerir það. Leikaraliðið er stórt, flestir leika þó í rétt svo einu atriði eða sjaldan fleiri, t.d Rob Lowe, Robert DuVall og Sam Elliot koma rétt svo fram í þrjár mínútur af myndinni. Það er mjög skondið að vita að leikstjórinn Jason Reitman sé sonur leikstjórans Ivan Reitman og hefur svo ungur á aldri gert mun betri mynd en pabbi hans hefur gert á öllum sínum starfsferil. Thank You for Smoking er líklega ein af betri myndum ársins því það einfaldlega hafa ekki komið það margar góðar hingað til, hér er á ferð mjög léttlynd og notaleg kvikmynd sem er auðvelt að hafa gaman af, þetta er ekki prédikun gegn tóbakko heldur mynd um sjálfstæðar ákvarðanir. Ég gekk útúr bíóhúsinu mjög sáttur og er á þeirri skoðun að þrjár og hálf stjarna sé mjög sanngjörn einkun fyrir Thank You for Smoking.


Assalaamu Alikakum.


Sindri Gretarsson.

United 93

Sindri Gretarsson 25. ágúst 2006 ***1/2 af ****

Loksins fékk ég að sjá United 93, mynd sem ég hef beðið lengi eftir sem fjallar um eitt viðkvæmasta efni sem hægt er að fjalla um þessa dagana. Það er alltaf gaman að spurja hina og þessa um, hvar varst þú 11. september 2001? Tveimum klukkutímum áður en að American 11 fluginu var rænt af Boston flugvelli, var ég einmitt þar að millilenda til þess að taka flugið mitt heim til Íslands. Á meðan flugránin áttu sé stað var ég að horfa á klippta útgáfu af One Night at McCool's í flugvélinni og á meðan United 93 hrapaði þá var ég líkt og flestir íslendingar, fastur fyrir framan sjónvarpið að horfa á einn merkilegasta sögulega atburð lífs míns. Það er alls ekkert fyndið við þetta, en samt þá finn ég fyrir grimmu kaldhæðnislegu brosi þegar ég hugsa um það, og hve heppin ég skuli hafa verið að hafa tekið flugið áður en þetta gerðist. Nú um myndina, ég get með ákveðni sagt að United 93 er ein besta mynd sem ég hef séð á árinu. Paul Greengrass heldur svipuðum stíl og hann gerði í Bloody Sunday, tónlistin er nær engin, myndatakan er nánast öll með höndum, en það besta sem hjálpaði verulega til með að skapa raunverulega tilfinningu var að nota óþekkta leikara í hlutverkunum. Sumir leika sig sjálfa þó, Ben Sliney sem var flugvallastjórnandinn 11. september á Boston flugvelli leikur sig sjálfan sem reyndist vera nokkuð stórt hlutverk. Ég þekkti þó nokkra leikarana þarna af og til, t.d þá var David Rasch sem lék í gömlu Sledge Hammer þáttunum þarna, en engir stórleikarar koma fram neinstaðar. Það er misjafnt hvernig fólk mun dæma þessa mynd, sumum finnst þetta vera of snemmt, sjálfur finnst mér ekkert vera að þessu þá sérstaklega ef myndin segir eitthvað af viti. United 93 er ekki pólitísk mynd, en það sem kom mér á óvart er það að Paul Greengrass sýnir líka hvernig ræningjunum líður gegnum allt ránið þá aðallega hjá einum sem átti víst að hafa flogið vélinni til hrapsins. Hann er ekki sýndur sem alskeggjaður Talíbani með AK-47 öskrandi ´Allah Akbar´ heldur sem gersamlega venjulegur maður, þó svo enginn veit með vissu hvað nákvæmlega gerðist í fluginu þá sýnir Greengrass þennan mann sýna mikinn hika við að gera þetta og það reyndist auðvelt fyrir mig að setja sjálfan mig í hans spor. Án þess að lýsa öllu nákvæmlega og eyðileggja myndina, þá verð ég að segja að Greengrass er mjög sanngjarn gagnvart efninu, en örugglega leyfir sér aðeins meira um að giska um raunverulegu atburðina heldur en hann mátti. Ég hef ekkert vandamál með það á meðan það sé eitthvað vit í því, en ég sé alveg fyrir mér einhver Kana brjálast út af þessu, þó svo að mikill hluti manna sem dóu voru ekki bandarískir þá er væmnin bakvið þennan atburð nánast gersamlega á þeirri hlið. United 93 er líka alveg rosalega spennandi mynd, þó svo ég vissi nákvæmlega hvað myndi gerast þá vildi ég alltaf sjá meira, lokin á myndinni skemma á manni heilann þau eru svo magnþrungin. Þetta er mjög alvarleg drama, þetta er ekki Harrison Ford að leika hermann í flugvél að bjarga heiminum frá íllum Rússum, hver sem sér þessa mynd verður að dæma hana samkvæmt því efni sem hún er byggð á, en ef einhver mun hata þessa mynd og hefur kjarkinn til þess að gefa henni slæman dóm þá endilega gerðu það, ég væri til í að sjá það. Ég er spenntur við að sjá hvort World Trade Center nái að toppa United 93 því það myndi vera erfitt.


Assalaamu Alaikum (kannski hentar sú kveðja sig ekki alveg þetta skiptið)


Sindri Gretarsson.

Tales of Germania

Ég er kominn aftur til Íslands, og með mér kom ljósið. Þar sem ég er Guð allra og allir elska mig.

Ég ætla að útskýra ferðina í myndasögum... þar sem fólk er heimskt og án ímyndunarafls og þarf myndir til þess að skilja hluti.



Fyrsti dagurinn minn í Leonberg á bar að reykja vindling, drekka Bailey's og spila poker.



Og hérna er hann Þór, hálf íslenski hálf germaninn. En eins og greinilega sést, þá er ég fallegri.





Dagur númer tvö, ég og Þór fórum á fillerí. Þarna sérðu mig að drekka Mai-Tai, gvuð hvað það er glataður drykkur.



Og hérna er Þór að drekka sama drykkinn. Ég bendi á að ég er fallegri jafnvel þegar ég gretti mig.





Ég að sýna afbragðsleik sem mann í dauðlegum aðstæðum. Hvar er óskarinn minn?



Þór að brosa. (Ég er ennþá fallegri)





Ég í Wurzburg að ræða við styttu, það er svakalegt hve mikla visku stytta getur gefið manni.



Þór að fá útrás á angist sinni gagnvart samfélaginu.





Aftur í Leonberg á bar, í þetta skipti að horfast augu við áfengislöngun mína. Fyrir aftan mig situr hann Patrick, þýski vinur hans Þórs.



Þór að taka upp mig langandi áfengi.





Ég á baðherbergi eftir að hafa verið á strippklúbbi.



Þór með strippgellu, já hún reyndi við hann, en tvær reyndu við mig. Sem sannar enn fremur hvor okkar sé fallegri.


Það sem gerðist eftir strippklúbbinn er Rated NC-17...



Rotenburg, miðaldarbær. Aðalturn af borgarmúr sem hefur staðið í meira en 700 ár.



Barnalegt, en skemmtilegt.



Enda var ég ekki sá eini.



Too cool to exist. Rotenburg breyttist að eilífu eftir okkar brottför.





Hita upp fyrir Massive Attack tónleikana í Düsseldorf, fjórir bjórar á mann er lágmark.



Þór er Massive Attack gelgjan, þetta var líklega örlagaríkasti dagur ævi hans.





Skoða Düsseldorf, mjög þreytulegur eftir tónleikana.



Lestastöðin og heimferð.





Sindri The Hitman.



Þór The Hitman.





Seinasti dagurinn, Þór að fela þunglyndi sitt með kaldhæðni.



Ekki nógu slæmt að við séum að fara aftur til Íslands, heldur þurfum við að bíða í röð til þess að komast þangað.



Þetta voru aðeins 24 ljósmyndir af 900 sem ég tók í Þýskalandi, svo þetta er aðeins mjög stutt útgáfa af ferð minni þangað.

Ég keypti 23 DVD myndir:

1) The New World
2) Munich
3) Boogie Nights
4) Léon - The Professional director's cut
5) The Frighteners director's cut (4 diska sett, báðar útgáfur)
6) Dances with Wolves director's cut (4 diska sett báðar útgáfur)
7) Breakdown
8) Congo
9) Chasing Sleep
10) The Ninth Gate
11) Barton Fink
12) Miller's Crossing
13) Road to Perdition
14) Human Traffic
15) Dominion: Prequel to the Exorcist
16) Crimson Tide
17) Butterfly Effect director's cut (báðar útgáfur)
18) True Lies
19) Platoon Gold Edition
20) The Machinist
21) Strange Days
22) Der Untergang (sjónvarpsútgáfan)
23) The Insider

Svo keypti ég mér Packard Bell VIBE500 Mp3 spilara sem spilar videofæla, ljósmyndir og allt það... 30bg og kostaði um 19.000 krónur.


Mjög skemmtileg ferð, að gleyma henni verður gífurlega erfitt.


Assalaamu Alaikum.






Sindri Gretarsson.

Miami Vice

Sindri Gretarsson 20. ágúst 2006 ***/****

Miami Vice er gífurlega svöl mynd, byrjunin er hörkuleg og hröð, engum tíma er sóað í andskotans byrjunar kreditlista sem ég hef nokkuð óbeit af, þessari hörku er haldið í þó nokkurn tíma, en alls ekki út alla myndina. Það sést við miðjuna að Michael Mann hafði nánast ekki hugmynd hvað ætti að gerast eftir helming, sem er galli sem handritsskrif á að hafa lagfært. Colin Farrell hefur að mínu mati staðfest sjálfan sig sem nokkuð góðan og svalan leikara, sérstaklega eftir The New World. Hann og Jamie Foxx virka vel saman, persónusköpunin er alls ekki flókin milli þeirra en sem ´shootem-up´ teymi þá sannast þeir flottir saman. Þegar Michael Mann gerir hasarsenur, þá gerir hann virkilega hasarsenur, enginn nær að skapa eins flott byssuhljóð og þessi maður fyrir kvikmyndir og allur hasarinn í Miami Vice var frábær. Seinni helmingurinn tekur allt sem fyrri helmingurinn kynnti til sögunnar og dregur það eins lengi og langt og hægt er, þar verður atburðarrásin frekar þreytt og augljóslega óskipulögð. Svo það augljósasta var skortur á hæfanlegum endi, margar kvikmyndin eiga það til að enda án þess að skilja neitt eftir sig, með Miami Vice þá fannst mér eins og Mann hafi gleymt að taka upp endinn. Ég verð að vera sammála því sem gagnrýnendur segja, Miami Vice er ofurflott mynd, en þurfti meiri undirbúning. Ég fílaði Farrell og Foxx, mér fannst hasarinn frábær og sagan virkaði vel við fyrri hlutann en við lokin þá er eins og allur krafturinn sé löngu eyddur. Ég hef aldrei séð Miami Vice þættina, en ég er nokkuð viss um að þessi mynd sé betri þar sem þættirnir eru víst hallærislegir 80's poprugl. Miami Vice er mjög fín mynd, ekki eins góðar og flestar Michael Mann myndir en samt góð.

Assalaamu Alaikum.

Sindri Gretarsson.

HEIL SCHICKLGRÜBER!

Europa kann nicht eher zur Ruhe kommen, bevor die jüdische Frage ausgeräumt ist. Die Welt hat Siedlungsraum genügend, es muß aber endgültig mit der Meinung gebrochen werden, als sei das jüdische Volk vom lieben Gott eben dazu bestimmt, in einem gewissen Prozentsatz Nutznießer am Körper und an der produktiven Arbeit anderer Völker zu sein!!!!!!!!!!!!!

HEIL SCHICKLGRÜBER!

Þá er komið að ferð minni til fyrrverandi ríki Schicklgrubers (annars þekktur sem Adolf Hitler).

Búast má með endurkomu minni þann nítjánda ágúst árið 2006.

Assalaamu Alaikum und Sieg Heil!

Sindri von Gretarsson.

ARGH!

Halló krakkar, ég heiti Georg, og ég er kúkur. Móðir mín hét Grýla og var 47 kíló rolla og daginn sem mér var skitið úr endaþarmi hennar þá dóu þrjú hundruð og tveir svertingjar úr heilablóðfalli.

Yay.

Assalaamu Alaikum.

Sindri fokking Gretarsson.